Kunstenaar Marcel van Hoof (Weert, 1967) rondde in 1989 de lerarenopleiding Tekenen/Handvaardigheid/Kunstgeschiedenis af aan Fontys Hogescholen te Tilburg. Sinds 1993 wordt zijn werk frequent gepresenteerd op kunstbeurzen, in galeries en musea.
De reizen die hij maakt zijn van grote invloed op de ontwikkeling van het werk.
Vanaf 1992 onderneemt hij diverse reizen naar Spanje en Italië, maar het belangrijkste reisdoel binnen Europa is Berlijn. De studiereis naar deze stad tijdens zijn opleiding in 1988 (een jaar voor de val van de Berlijnse Muur) krijgt dan ook een eerste vervolg in 1991. De fascinatie voor de onophoudelijke metamorfose van deze stad blijkt onuitputtelijk en leidt in de periode van 1991 tot en met 2002, tot jaarlijks terugkerende, korte werkperiodes in Berlijn.
Deze fascinatie voor het aspect ‘verandering’ vormt de aanleiding voor een aantal reizen naar gebieden in Centraal Azië. Een gemeenschappelijk kenmerk van de reisdoelen is het proces van verandering (hetzij op politiek, sociaal, economisch en/of cultureel terrein) die de gebieden, zowel recent als in langdurige historische context, hebben ondergaan. In 1995 reisde hij met de Transsiberië-expres en bezocht gebieden in Rusland, Mongolië en China. Eveneens van belang zijn de reizen naar landen langs de zijderoute (1996 en 2000) zoals Oezbekistan, Kirgistan, Pakistan, Noordwest-China en het Midden-Oosten in 1999 (Syrië, Libanon en Jordanië). Een verblijf in Hong Kong in 2006 veroorzaakte een verandering in de thematische focus van zijn werk. De recente schilderijen laten zijn visie op het stedelijke landschap zien waarbij van een klassieke opvatting van de natuur geen sprake is. De werken tonen een perceptie van de werkelijkheid die artificieel, gemanipuleerd en geconstrueerd is. Vanaf 2008 bezocht hij Hong Kong, Tokio, Dubai, Singapore en Beijing. Deze reizen leveren bronmateriaal voor de recente schilderijen.